สันทัด

ก. ถนัด, จัดเจน, เช่น เรื่องนี้เขาไม่สันทัด เขาสันทัดในด้านคำนวณ. ว. ปานกลาง, ไม่ใหญ่ไม่เล็ก, ไม่สูงไม่ต่ำ, (ใช้แก่รูปร่าง), เช่น รูปร่างสันทัด.